Boeklief

 

Sinds half januari 2018 is Gent een antiquariaat & tweedehandsboekwinkel rijker, genaamd BOEKLIEF.

Soms wordt een gezonde nieuwsgierigheid beloond. Met mijn ondertussen goed ontwikkelde neus voor nieuwe zaken, belandde ik op een gewone middag in de recent geopende winkel BOEKLIEF in de stationsbuurt. Het gebeurde allemaal heel snel. Ik kon nog net het beeld redden door mijn zakje van de plaatselijke Carrefour vliegensvlug te lossen uit mijn hand. Zo werd ik in een mum van tijd gebombardeerd tot figurante op het visitekaartje van BOEKLIEF.

Hoe dat kwam? De hartelijkheid van eigenaar Arnold Eloy zal er zeker toe hebben bijgedragen. Gelachen hebben we zeker ook, samen met zijn fotograaf Thierry Bonnaffé. Dat herinner ik mij. Of de imposante set met 11 werken van Freud hier iets mee te maken heeft? Dat denk ik niet. Maar mijn oog viel er wel meteen op bij het binnenkomen in de winkel.

Arnold heeft tal van boeken verzameld die voor liefhebbers een enorme meerwaarde kunnen betekenen omdat ze erg moeilijk te vinden zijn. Daarom mag BOEKLIEF zeker een antiquariaat genoemd worden. Door overname van een belangrijk boekenfonds is dat gamma erg ruim. BOEKLIEF biedt dus zowel antiquarische als ‘tweedehandsboeken’ (dikwijls als nieuw want ongebruikt). De thema’s die aan bod komen staan mooi op een lijst in de etalage: van astrologie, filosofie, fotografie en gezondheid tot spiritualiteit, voeding en wetenschappen. 

De wijsheid zit niet enkel in de boeken in zijn winkel, maar het brein van Arnold kan je ook vergelijken met een filosofisch boek. En er is nog meer! Zelf is hij vegetariër en heeft hij een holistische visie op de mens en zijn voeding. Hij schreef een mooie tekst over de innerlijke verandering waaraan wij als mens continu onderhevig zijn. Hierover uitwijden kan vanaf nu op een centrale plaats nl. de Koning Albertlaan 60 in Gent, al kan dat ook nog altijd op de zondagse boekenmarkt aan de Ajuinlei of in de Sint-Niklaaskerk ieder tweede weekend van de maand. Maar BOEKLIEF is vanaf nu een vast trefpunt om met Arnold te praten over het leven in het algemeen of je eigen leven in het bijzonder, evenals een vast trefpunt om zijn brede verzameling van boeken te vinden en te kopen natuurlijk.

Als ex-bibliothecaris en uitgever van Mens & Cultuur kan hij je zeker wegwijs maken in zijn ruim aanbod. Een mooie troef zijn de mooie film affiches die hij verkoopt bijv. deze van de film “Lonesome cowboys” van Andy Warhol of de originele poster van  “Beach party”,  een oude film over de surfcultuur van de jaren 60. Super voor de verzamelaars en liefhebbers.

BOEKLIEF is een aanrader voor alle mensen die van speciale boeken houden. Wie weet vind jij er dat bijzondere, buitengewone en unieke exemplaar wel dat nergens anders te vinden is. Nu enkel nog zorgen dat niemand anders ermee weg is!

http://www.boeklief.be

 

 

 

 

Chinees nieuwjaar in Gent: 2018 is het jaar van de hond

Na Brussel en Dinant werd de derde ‘Chinese New Year Parade’ vandaag georganiseerd in Gent. Het jaar van de hond werd gevierd met spektakel, dans en een traditionele parade. Lachende gezichten, een drakenkop en kleurrijke kleren onder de blauwe hemel deden de straten van Gent opfleuren. Mooie taferelen!

Happy New Year China!

 

 

Triggerfinger in de Vooruit: strakke rock and roll in bloemetjespak

IMG_1797

IMG_1873

Afgelopen donderdag 8 februari stond de rockband Triggerfinger na 3 jaar nog eens in Gent in de Vooruit. Ruben De Block, gekleed in bloemetjespak, wist op een eigenzinnige wijze de Vooruit telkens in een hogere versnelling te brengen. Het gitaargeweld was strak, de drumsolo heftig en het energiepeil van de band was niet stuk te krijgen. Sterker nog, het was zelfs aanstekelijk! Verscheidene voorgangers hebben de grondvesten van de Vooruit al meermaals doen daveren maar deze rockers moesten zeker niet onderdoen. Een live- performance zonder hightech, zonder franjes maar met bloemetjes op het pak. Meer moet dat niet zijn! Ik ben overtuigd!

 

 

 

 

 

 

IMG_1836

Lichtfestival 2018 Gent: zien, horen en voelen

Het was volop genieten in Gent. Na 5 dagen verwondering is het nu tijd om na te genieten en zo de beleving nog even vast te houden. Hieronder een overzicht van mijn hoogtepunten in tekst en beeld.

Het licht is gedoofd. Althans het licht van de 36 lichtpunten op het parcours van het lichtfestival. Het was een erg mooie en sfeervolle editie met een goede afwisseling van kleine en grote lichtkunstwerken, al dan niet gecombineerd met geluid. Verschillende lichtkunstwerken lieten een bijzondere indruk na. “De maanfluisteraars” bijvoorbeeld. Op elk van de lampjes, die samen een hemel vormden, stond een kinderwens geschreven die eveneens door kinderstemmetjes uitgesproken werden. Mooi gedaan!

IMG_3827

Een andere installatie “een warm nest” moest ons aansporen om na te denken over ons energieverbruik. Kleine nestkastjes vormden een lichtwolk die de warmte van de voorbijgangers kon meten en omzetten in licht. Hoe meer mensen er voorbijkwamen, hoe feller de nestkastjes gingen branden. Erg origineel!

Het grootste spektakel was “Forgotten” met beelden van de draak die erg dreigend vuur spuwde nadat hij volgens de legende opgesloten werd in de kelder van het Belfort en op deze manier wraak nam. De dreigende muziek en de duivelse blik van het beest deden de voorbijgangers geloven dat deze draak niet met zich liet sollen. Wegwezen!

De gevels van de Sint-Pietersabdij en deze van de galerie St.-John bij Sint-Jacobs werden kleurrijk en sprookjesachtig verlicht en de muziek deed je even wegdromen en opgaan in de sfeer van kleur, licht en magie. Mijn favorietje bevond zich in het Zonder-naampark. Hierover heb ik een apart stukje geschreven hieronder. Bekijk de filmpjes verder beneden op de blog en proef na!

Deze editie was er ook één van mensen ontmoeten en foto’s maken. Zo ontmoette ik Elise die een foto wilde met haar ‘squad’ en Els uit Nederland die ook om een foto vroeg met haar squad . Els noemde haar squad gewoon vrienden. Ik kreeg van beiden nog een fijn bedankje nadat ik de foto’s naar hen doorstuurde. Zo tof! Niet enkel Nederlanders, maar ook Duitsers kwamen meegenieten van het festival. Zo ontmoette ik een Duitser die zichzelf ‘Lychee_vanilla’ noemt op FLICKR en die gek is van Gent. Het verzamelen van beeldmateriaal is zijn hobby en dat schept een band. Het leukste was misschien wel de ontmoeting met de schattige turnsters van het acroteam. Check die poses van Malou met de super maan! Ik heb de 3 meisjes beloofd de link te delen en iedereen van Gent aan te raden voor hen te stemmen! Stemmen voor het acroteam (OTM GENT) Malou, Silke en Yana als je hen Gents jeugdteam van het jaar 2017 wil maken! Ziehier de link:  https://malou.silke.yana.be/ Ze danken jullie van harte!

Het was erg druk op bepaalde plaatsen, vooral op zaterdag en zondag. Maar dat mocht de geïnteresseerden zeker niet afschrikken. Iedereen werd in dezelfde richting geleid en er werd alles aan gedaan om geen opeengepakte massa te creëren. Organisatie top! Wie honger had, vond redelijk snel eten. Wie kou en dorst had, kon een glühwein drinken. Wie af wou vallen, kon de volle 6,6 km afwandelen. Wie het beu was, kon gewoon naar huis gaan.

En nu nagenieten maar!

En mediteren!

 

Mijn favorietje op het lichtfestival

Gelukkig heb ik nog een zondagavond om te gaan kijken. Ik ben wat langer gebleven bij mijn favorietje en heb het parcours nog altijd niet volledig gezien. Mijn favorietje ligt in het Zonder-Naampark: Pattern 5.0, live session. Het industriële karakter met daarbij geïmproviseerde live beelden en electronische muziek van DJ Milosh Luczynski (Franse DJ uit Parijs) transformeert dit park tot een waar electro-evenement in openlucht, weliswaar zonder dansende mensen in een opeengepakte massa. Hier is het slechts één van de vele lichtpunten in het parcours waar mensen langs doorwandelen. Het volledige parcours moet immers afgewerkt worden. Al zijn er toch enkelen die wat langer blijven plakken met een drankje en zich wat laten meeslepen in electroland.  Mooi! Zo’n groot evenement behoort wel tot de mogelijkheden in de toekomst. Ik zie hier potentieel voor de Gentse feesten bijvoorbeeld. Ik trek alvast één conclusie: dit park mag toch een naam krijgen. Vanaf nu noem ik het park Milosh 🙂 .

Bekijk hieronder de filmpjes over mijn favorietje tot nu toe en proef de sfeer in het park:

 

 

 

 

 

Lichtfestival Gent 2018: Beleef het licht

Nog tot en met zondag 4 februari kan u in Gent “verlicht” worden. Het parcours loopt langs 37 lichtkunstwerken van nationale en internationale kunstenaars die een adembenemende indruk op u nalaten. De lichtpunten op het parcours geven een enorme boost tijdens de donkere dagen.  U heeft nog 2 dagen om deze kans te grijpen! Beat them, the dark days! 😉

Bekijk hieronder het filmpje en betreed de wereld van Galerie St. John bij Sint-Jacobs op een heel andere manier dan gewoonlijk. Vergeet even dit plein als “oord van verderf”  tijdens de Gentse feesten en beleef de sfeer van kalmte, spiritualiteit en schoonheid! De max! 🙂

meer info op: https://lichtfestival.stad.gent/nl

Het lichtfestival Gent van 31 jan – 4 feb 18

Het lichtfestival is begonnen! Nog tem zondag heeft u de kans af te zakken naar Gent. De koude trotseren wordt meer dan beloond. Diverse dranktentjes onderweg houden je zeker ook warm. Bekijk hieronder het filmpje en stap binnen in de kleurrijke fantasiewereld van magie, spektakel en sfeer! 🙂 De max! 🙂

 

De maan is geen onderdeel van het lichtfestival :-). Maar wat een magie!!! 🙂

 

 

 

 

 

 

Zebrawoods: een magisch sprookjesbos zonder boze wolven

 

 

Mee fluiten met Gabriel Rios in een dromerig sprookjesbos op de tweede rij… Vanuit vogelperspectief moet dit een zalig zicht geweest zijn maar op de tweede rij was het nog net iets zaliger! Als ik mijn arm uitstak, kon ik bijna mee spelen op zijn gitaar, maar dat was uiteraard niet de bedoeling. Maar zo dicht stonden we (mijn vriendinnen en ik)!

Als Gentenaar opende Gabriel “Zebrawoods”, een jaarlijks winterfestival in de Zebrastraat, dat dit jaar op 27 december begon en op 7 januari afsloot met de Gentse drumster Isolde Lasoen. Een mooie editie alweer, al ben ik enkel de eerste dag geweest dit jaar. Ik weet van de vorige jaren dat Gabriel Rios het sprookjesbos helemaal kan omtoveren tot een intiem en magisch 3D- concert. Dat was dit jaar niet anders. Hij kan echt iedereen motiveren om mee te fluiten op het liefdesliedje “Song n°7”, vogel of geen vogel, lovebird of geen lovebird. Ook het prachtige nummer “Gold” deed mij weer van mijn sokken blazen. Live komt dat regelrecht binnen bij mij en niet enkel bij mij. Hij bedankte het publiek na die laatste perfecte hoge noot “for being so quiet!”

Gabby (voor de vrienden) had verschillende artiesten meegenomen die met verrassende songs onze koude winterharten wisten te verwarmen. An Pierlé kon de voorste rijen enigszins opzwepen met haar sterke en tegelijkertijd breekbare sound, zittend aan haar piano zoals we ze kennen. Brihang, de rapper uit Knokke, kwam verbaal sterk uit de hoek met een woordenvloed over “de waarheid”. Zijn tekst klopte ook echt en vond ik dus best wel waar allemaal. Tom Barman wist heel goed hoe hij met “Nothing really ends” van dEUS de natuurelementen moest wakker schudden. Ook mijn hele lijf was wakker geschud toen ik die tekst weer door mij heen liet boren. Ja, ik ben zo iemand die naar teksten luistert en dat kan ook behoorlijk wat effecten losmaken. In dit geval was het hagel en het geluid van deze hagel op de tent gaf dan weer een extra dimensie in mijn lijf. Heftig! Zo integreerde Flip Kowlier dit natuurfenomeen later op spirituele wijze in het geheel: “De regen was het applaus van hierboven.” So true! Even wat stoom aflaten met wat West-Vlaamse rap vooraleer Gabriel zijn Caraïbische klassiekers op ons los liet. Wow! Dansbaar! Great!

Het allermooiste van de hele avond is dat hij hiermee duizenden euro’s heeft ingezameld voor betrokken gezinnen die nog steeds in opvangcentra leven door de verwoestende orkaan, Maria, die over Puerto Rico raasde in september 2017. Een gelukkige en heel dankbare Gabriel trok ermee rond nieuwjaar naar zijn thuisland Puerto Rico. Het knetterende houtvuurtje, de schapenvachtjes en het verwarmde bankstel buiten konden ons al stevig verwarmen maar Gabriel Rios en zijn guests deden toch net iets beter. Een warm elektrisch dekentje is er helemaal niets tegen. Menselijkheid wint altijd!

Tot volgend jaar!

Conclusie: de serre in de Gentse plantentuin is een originele locatie voor een pop-up bar!

 

 

 

Zomer in de winter? Dat is zomaar mogelijk! De tweedaagse Pop-up bar “BAR VIDA – wintereditie”, een initiatief van laatstejaarsstudenten, koos een unieke locatie! En dit voor fundraising voor het Argentijns project, La Casita, met aandacht voor kansarme kinderen en jongeren uit de buitenwijken van Buenos Aires.

Op donderdag 30 november en vrijdag 1 december werd de broeierige serre in de plantentuin in Gent omgeven door een wit sneeuwlandschap. Een heel romantisch beeld! Al kwam de sneeuw ook wat roet in het eten gooien op de eerste dag. Welk eten? Inderdaad, de food truck ‘Nou Mil’ was erg verrast door de eerste sneeuw die in Gent viel en zat vast onderweg naar de plantentuin. Maar dat kan je de food truck niet kwalijk nemen. Iedereen was tenslotte verrast door de plotse sneeuwval in het Gentse. Zo heb ik dan mijn eerste bestelling bij Domino’s pizza gelanceerd, mede onder lichte groepsdruk. Waarschijnlijk zal dat voor mij bij deze pizzazaak ook de laatste bestelling geweest zijn. Niet omdat het slecht was. Maar als je honger hebt, smaakt wel alles.

Little Green Stories, de bijzondere plantenzaak Van Nele Ghyselen, gelegen in de Sint-Jacobsnieuwstraat in Gent, had een klein stukje van haar ‘Little Green Stories’ meegebracht naar de serre. Op uitnodiging van Nele zou ik studenten motiveren om creatief aan de slag te gaan voor het mooiste beeld met hun geliefde plant. Dit voor de meeste likes op de facebookpagina van Little Green Stories, om dan uiteindelijk de grootste plant, de Monstera, te winnen. Big story! Zie foto’s :-).

Ik heb gemerkt dat sommige studenten niet graag op de foto staan. Zelfs niet om iets te winnen. Toch was dat een minderheid. Enkelen, die wat weigerachtig waren, kwamen na wat cocktails helemaal uit zichzelf voor de camera staan. Dat maakte het voor mij en mijn overtuigingskracht wat gemakkelijker. Mijn foto’s waren wat minder scherp op het einde van de avond en de omkadering kon soms beter zag ik later. Maar consumeren is ook belangrijk in een pop-up bar. Daarenboven geven zomerse beats aanleiding tot roséwijntjes plus Nele en ik hielden graag de zomer nog wat dichter bij ons. De tweede dag gaven de Zuiders getinte kroketjes, zoals het bordje ‘trio Espagna’ van food truck ‘Nou Mil’, nog een extra zomerdimensie. Chorizo, octopus en feta gehuld in een knapperige lichte korst, dat smaakt naar zon en zomer. Eveneens was de opkomst beter en was het dus nog wat warmer in de serre.

Ik heb ook gemerkt dat ik nog vrij goed meekan met de studenten in de vorm van dansen en plezier maken. Geen onbelangrijke observatie op je veertigste. Het sympathieke aanbod van hen om mee te gaan naar de Overpoort achteraf heb ik met weinig moeite kunnen afslaan. Dat vond ik een brug te ver.

Jana Boulanger, Phebe De Cubber en Diego De Feyter, de 3 studenten die dit mooi project georganiseerd hebben, zijn voor mij alvast glansrijk geslaagd. Zij verdienen zelfs extra punten. Ik vond het een uniek concept op een unieke locatie, met volle overgave voor het goede doel. Wij hopen althans met hen op een broeierige BAR VIDA – zomereditie!