Mee fluiten met Gabriel Rios in een dromerig sprookjesbos op de tweede rij… Vanuit vogelperspectief moet dit een zalig zicht geweest zijn maar op de tweede rij was het nog net iets zaliger! Als ik mijn arm uitstak, kon ik bijna mee spelen op zijn gitaar, maar dat was uiteraard niet de bedoeling. Maar zo dicht stonden we (mijn vriendinnen en ik)!
Als Gentenaar opende Gabriel “Zebrawoods”, een jaarlijks winterfestival in de Zebrastraat, dat dit jaar op 27 december begon en op 7 januari afsloot met de Gentse drumster Isolde Lasoen. Een mooie editie alweer, al ben ik enkel de eerste dag geweest dit jaar. Ik weet van de vorige jaren dat Gabriel Rios het sprookjesbos helemaal kan omtoveren tot een intiem en magisch 3D- concert. Dat was dit jaar niet anders. Hij kan echt iedereen motiveren om mee te fluiten op het liefdesliedje “Song n°7”, vogel of geen vogel, lovebird of geen lovebird. Ook het prachtige nummer “Gold” deed mij weer van mijn sokken blazen. Live komt dat regelrecht binnen bij mij en niet enkel bij mij. Hij bedankte het publiek na die laatste perfecte hoge noot “for being so quiet!”
Gabby (voor de vrienden) had verschillende artiesten meegenomen die met verrassende songs onze koude winterharten wisten te verwarmen. An Pierlé kon de voorste rijen enigszins opzwepen met haar sterke en tegelijkertijd breekbare sound, zittend aan haar piano zoals we ze kennen. Brihang, de rapper uit Knokke, kwam verbaal sterk uit de hoek met een woordenvloed over “de waarheid”. Zijn tekst klopte ook echt en vond ik dus best wel waar allemaal. Tom Barman wist heel goed hoe hij met “Nothing really ends” van dEUS de natuurelementen moest wakker schudden. Ook mijn hele lijf was wakker geschud toen ik die tekst weer door mij heen liet boren. Ja, ik ben zo iemand die naar teksten luistert en dat kan ook behoorlijk wat effecten losmaken. In dit geval was het hagel en het geluid van deze hagel op de tent gaf dan weer een extra dimensie in mijn lijf. Heftig! Zo integreerde Flip Kowlier dit natuurfenomeen later op spirituele wijze in het geheel: “De regen was het applaus van hierboven.” So true! Even wat stoom aflaten met wat West-Vlaamse rap vooraleer Gabriel zijn Caraïbische klassiekers op ons los liet. Wow! Dansbaar! Great!
Het allermooiste van de hele avond is dat hij hiermee duizenden euro’s heeft ingezameld voor betrokken gezinnen die nog steeds in opvangcentra leven door de verwoestende orkaan, Maria, die over Puerto Rico raasde in september 2017. Een gelukkige en heel dankbare Gabriel trok ermee rond nieuwjaar naar zijn thuisland Puerto Rico. Het knetterende houtvuurtje, de schapenvachtjes en het verwarmde bankstel buiten konden ons al stevig verwarmen maar Gabriel Rios en zijn guests deden toch net iets beter. Een warm elektrisch dekentje is er helemaal niets tegen. Menselijkheid wint altijd!
Tot volgend jaar!
Marion in Bruisend Gent 